بعد از جراحی یا مشاهده زخم نیاز است که پزشک برای بستن آن از یکی از انواع بخیه استفاده کند. بریدگی یا جراحی از هر نوعی که باشد پزشکان باید زخم ها را ببندند. بهبود زخم معمولا چند روز طول می کشد. بنابراین پزشک باید زخم را به گونه ای ببندد که در در دوره نقاهت از خونریزی و عفوفت جلوگیری کند.
انواع بخیه + انواع نخ بخیه
بعد از جراحی یا مشاهده زخم نیاز است که پزشک برای بستن آن از یکی از انواع بخیه استفاده کند. بریدگی یا جراحی از هر نوعی که باشد پزشکان باید زخم ها را ببندند. مخصوصا بعد از جراحی تهاجمی، بهبود زخم معمولا چند روز طول می کشد. بنابراین پزشک باید زخم را به گونه ای ببندد که در در دوره نقاهت از خونریزی و عفونت جلوگیری کند.
بخیه به نگه داشتن بافت های بدن پس از جراحی یا آسیب کمک می کند. بخیه زدن شامل استفاده از سوزن همراه با نخ بخیه است. امروزه پزشکان به انواع و اقسام بخیه ها با اندازه ها، شکل ها و مواد نخی مختلف دسترسی دارند. موفقیت در بستن زخم با کمک ابزار جراحی و روش هایی که به طور گسترده به عنوان انواع بخیه طبقه بندی می شوند، به دست می آید. در این مقاله به انواع بخیه همچنین انواع نخ بخیه می پردازیم.
طبقه بندی بخیه ها
بخیه ها به چند روش مختلف طبقه بندی می شوند. در مرحله اول، نخ های بخیه به به دو دسته قابل جذب و غیر قابل جذب تقسیم می شوند. آنزیم های موجود در بافت های بدن می توانند به طور طبیعی انواع نخ بخیه جذبی را هضم کنند. به همین دلیل است که این نوع بخیه ها نیاز به کشیدن ندارند. اما، بخیه های غیر قابل جذب معمولا بعد از چند روز نیاز به کشیدن دارند.
انواع بخیه نیز بر اساس ساختار واقعی نخ بخیه طبقه بندی می شوند. به عنوان مثال، بخیه تک رشته ای از یک نخ تشکیل شده است که به بخیه اجازه می دهد به راحتی از بافت عبور کند. در مقابل، بخیه چند رشته ای از نخ های نازک زیادی تشکیل شده است که به هم بافته می شوند. اگر چه بخیه چند رشته ای ایمن تر است، احتمال عفونت را نیز افزایش می دهد.
در نهایت، انواع بخیه بر اساس ساخته شدن آن از مواد مصنوعی یا طبیعی طبقه بندی می شوند، اما تفاوت چندانی ندارند. زیرا همه انواع نخ بخیه استریل شده اند.
انواع نخ بخیه قابل جذب
بخیه های جذبی شامل موارد زیر است:
بخیه های کتگوت
بخیه کتگوت یک نخ بخیه قابل جذب طبیعی و تک رشته ای است که استحکام کششی خوبی دارد. این نوع بخیه استحکام مطلوبی را برای نگه داشتن بافت ها در کنار هم حفظ می کند. کتگوت یک بخیه صاف و منعطف با قابلیت گره زدن خوب است و براساس اندازه آن پس از 60 تا 120 روز کاملا جذب می شود.
بخیه های پلی دیوکسانون
یک نوع بخیه تک رشته ای مصنوعی است. نخ بخیه پلی دیوکسانون برای ترمیم انواع زخم های بافت نرم، مانند زخم های شکمی استفاده می شود. جراحان از این بخیه در جراحی قلب کودکان استفاده می کنند.
بخیه های پولیگلکاپرون
بخیه پولیگلکاپرون یک بخیه تک رشته ای مصنوعی است که عموما برای ترمیم بافت های نرم استفاده می شود. معمولا برای بستن زخم های زیر پوستی روی صورت بیمار و به عنوان بند استفاده می شود. این بخیه ها باعث بهبودی بدون جای زخم و حفظ زیبایی صورت می شوند. همچنین در روش های تلاقی عروقی که رگ های خونی را به هم متصل می کند نیز استفاده می شود.
بخیه های پلی گلاکتین
یکی از انواع بخیه که شامل یک رشته نخ مصنوعی است و برای ترمیم پارگی های صورت و دست ها مناسب است. این نوع بخیه نیز مانند بخیه پولیگلکاپرون، بهترین گزینه برای ترمیم بافت های نرم است. همچنین در روش های تلاقی عروقی استفاده می شود. بخیه های پلی گلاکتین معمولا در طول فرآیند جذب واکنش بافتی خفیفی دارند. اما جایگزین بهتری برای بخیه های کتگوت هستند، زیرا سطح جذب این بخیه قابل پیش بینی تر است.jpg)
انواع نخ بخیه غیر قابل جذب
انواع بخیه های غیر قابل جذب از ابریشم خاص یا مواد مصنوعی مانند پلی استر، پلی پروپیلن یا نایلون ساخته شده اند. این بخیه ها ممکن است شامل پوشش هایی باشند که ویژگی های عملکردی آنها را افزایش می دهد. به همین دلیل معمولا برای بستن زخم های پوستی استفاده می شود. بخیه غیر قابل جذب بعد از چند هفته باید کشیده شود.
بخیه های غیر قابل جذب یکی از انواع نخ بخیه جراحی هستند که معمولا در جراحی های قلب (به دلیل حرکت و فشار مداوم بر قلب) استفاده می شوند. این نوع بخیه ها معمولا جای زخم کمتری ایجاد می کنند، زیرا سطح بسیار کمتری از پاسخ ایمنی را تحریک می کنند. به همین دلیل است که از آن ها در جراحی هایی که نتیجه زیبایی قابل توجه است نیز استفاده می شود. بخیه های غیر قابل جذب بسته به شدت زخم ممکن است به طور دائمی باقی بمانند یا پس از مدتی برداشته شوند.
انواع نخ بخیه سیلک
نخ بخیه سیلک یک نخ غیر قابل جذب و بافته شده است. این نوع بخیه از یک پروتئین آلی به نام فیبروئین (مشتق شده از لارو کرم ابریشم) تشکیل شده است. نخ بخیه سیلک با موم پوشانده شده است که به تسریع دوختن کمک کرده و از فرسایش بافت جلوگیری می کند. انواع نخ بخیه سیلک شامل سیلک رنگ شده و سیلک رنگ نشده است. نخ بخیه رنگ شده آبی و نخ بخیه رنگ نشده سیاه است. نخ بخیه سیلک یا ابریشم طبیعی تقریبا در تمام بخش های جراحی و بیهوشی استفاده می شود. نخ بخیه سیلک برای بستن بافت نرم و بستن بافت در جراحی شکم، جراحی قلب و عروق، جراحی چشم و جراحی مغز و اعصاب استفاده می شود.
انواع نخ بخیه نایلون
نخ های نایلونی به نام نخ های پلی آمیدی نیز در بازار موجود هستند. بخیه های نایلونی نخ های تک رشته ای هستند که به طور چشمگیری صاف و نرم هستند. نخ های نایلونی بخیه های غیر قابل جذب و دارای استحکام کششی عالی هستند. نخ های بخیه نایلونی در رنگ مشکی موجود هستند. این نخ ها دارای مقاومت بالا در برابر گره ها هستند و به راحتی و بدون چسبندگی از بافت جدا می شوند. همچنین نخ های نایلونی مقاوم به عفونت هستند. بخیه های نایلونی معمولا برای بستن زخم های عمومی، بستن پوست و جراحی پلاستیک استفاده می شوند.
پاسخ به سوالات متداول
آیا نخ بخیه با سرعت جذب خیلی زیاد نیز وجود دارد؟
بله. داخل متن اشاره کردیم که انواع نخ بخیه جذبی پس از 60 تا 120 روز کاملا جذب می شوند. اما بخیه های پلی گلیکولیک اسید بافته و روکش شده با جذب سریع نیز وجود دارند. این نخ ها پس از 40 تا 42 روز کاملا جذب می شوند.
در چه مواردی نباید از نخ بخیه سیلک استفاده کرد؟
از آنجا که این نوع نخ بخیه از مواد طبیعی تشکیل شده است، دارای موارد منع مصرف است. در بیماران با حساسیت پوستی یا حساسیت به نخ ابریشم نباید از این نوع نخ بخیه استفاده کرد. استفاده از این نخ ها برای چسباندن پروتزهای مصنوعی در جراحی قلب و عروق توصیه نمی شود. همچنین در مواردی که نیاز به استحکام کششی دائمی است استفاده از نخ بخیه سیلک توصیه نمی شود.